De (met name kleinere) werkgevers geven de medewerkers vaak een keuze; gebruik je eigen auto (en ontvang km vergoeding voor de gereden kilometers) óf krijg van ons een auto van de zaak. Die leasen we voor je, maar wanneer jij een andere baan vindt.. dan moet je nieuwe werkgever wel je leaseauto overnemen voor de resterende contractduur. Óf je moet zelf iets anders verzinnen. Je bent er dus zelf verantwoordelijk voor.

Op zich is dit een eerlijke ruil. Maar er doet zich een probleem voor wanneer bij de nieuwe baan geen leaseauto hoort. Bijvoorbeeld doordat het een baan is met vaste werklocatie in de woonplaats en niemand daar een leaseauto heeft.

Dan heeft de IT-er namelijk een probleem. En juist het kunnen vinden van die baan in de buurt (zonder leaseauto) is vaak heel aantrekkelijk voor consultants die vaak al jarenlang het land door gereden hebben.

Vaak wordt dit issue door werknemers onderschat. Het komt wel goed als het zover is wordt vaak gedacht. Maar dat is lang niet altijd zo.
En er zijn maar weinig (nieuwe werkgevers) die zonder problemen de afkoop van de leaseauto voor hun rekening nemen.

Bovendien, maar dat is meer een constatering, zegt mijn gevoel dat er iets niet helemaal correct is. Wil de medewerker namelijk zelf met de leasemaatschappij bellen of een deal sluiten, dan kan dat niet. De leasemaatschappij heeft immers een overeenkomst met de werkgever en daar staat de medewerker juridisch los van zeggen ze. Maar toch wordt de medewerker door deze constructie de dupe.

Voor zowel werkgever als werknemers is dit een zeer vervelende situatie en het heeft er wel eens in geresulteerd dat mensen inderdaad niet de leaseauto konden achterlaten/laten staan. Hoe langer het leasecontract nog voortduurt, hoe hoger de kosten en hoe groter het probleem. Feitelijk wordt hier zowel de werkgever als de werknemer opgezadeld met het probleem van de leasemaatschappij die hoe dan ook het contract wil uitdienen. In de praktijk leidt dit regelmatig tot simpelweg gênante situaties.

Toch zijn wij er als bureau nog bijna altijd in geslaagd dit soort processen tot een succesvol einde te brengen maar het vraagt wel het uiterste van onze creativiteit. Maar vaak moet de werknemer vaak alsnog een deel zelf betalen. En geheel schadeloos lukt eigenlijk zo goed als nooit.